piątek, 29 marca 2013

Parkowanie - nie przejmujemy się zasadami

Parkowanie to temat rzeka. Zostawiamy samochody byle jak, byle gdzie, byle nam było bliżej i wygodniej i najlepiej za darmo. Znalezienie przykładów nie nastręcza żadnych trudności, wystarczy krótki spacer, poniższe zdjęcia (poza jednym) zrobiłem na małym obszarze Wrzeszcza.

Z Ustawy Prawo o ruchu drogowym:
Art. 47. 1. Dopuszcza się zatrzymanie lub postój na chodniku kołami jednego boku lub przedniej osi pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 t, pod warunkiem że:
1) na danym odcinku jezdni nie obowiązuje zakaz zatrzymania lub postoju;
2) szerokość chodnika pozostawionego dla pieszych jest taka, że nie utrudni im ruchu i jest nie mniejsza niż 1,5 m;
3) pojazd umieszczony przednią osią na chodniku nie tamuje ruchu pojazdów na jezdni.
Zatrzymanie na chodniku

Art. 49. 1. Zabrania się zatrzymania pojazdu:
1) na przejeździe kolejowym, na przejeździe tramwajowym, na skrzyżowaniu oraz w odległości mniejszej niż 10 m od przejazdu lub skrzyżowania;
2) na przejściu dla pieszych, na przejeździe dla rowerzystów oraz w odległości mniejszej niż 10 m przed tym przejściem lub przejazdem; na drodze dwukierunkowej o dwóch pasach ruchu zakaz ten obowiązuje także za tym przejściem lub przejazdem;(...)
 
Zatrzymanie na skrzyżowaniu
Zatrzymanie przed przejściem dla pieszych

Z Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych:
§ 28. 2. Znak B-36 „zakaz zatrzymywania się” oznacza zakaz zatrzymania pojazdu.
Zatrzymanie mimo znaku B-36

Zatrzymanie mimo znaku B-36
Niektórzy "usprawniają" organizację, dzięki temu zmieści się więcej aut, ale czy o to nam chodzi?
§ 52. 1. Znak D-18 „parking” oznacza miejsce przeznaczone na postój pojazdów (zespołów pojazdów), z wyjątkiem przyczep kempingowych;(...)
2. Umieszczona pod znakiem D-18 tabliczka T-30 wskazuje sposób ustawienia pojazdu względem krawędzi jezdni oznaczonej na tabliczce barwą szarą oraz że miejsce jest przeznaczone dla pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 t.
Postój wbrew tabliczce T-30 (tylko jeden prawidłowo zaparkowany samochód)

Postój wbrew tabliczce T-30
Ale znalazł się też jeden "antyusprawniacz" zajmujący dwa miejsca.
Postój wbrew tabliczce T-30

W niektórych miejscach udało się niedużym kosztem i bez specjalnych represji uporządkować kwestię nieprawidłowego parkowania, przy okazji udrożniono drogę dla rowerów. Wystarczyło kilka słupków.
Parkowanie w zatoczce przeznaczonej do parkowania równoległego (2009 r.)

To samo miejsce obecnie
Na koniec kilka przykładów z Grecji. Ale czy to duże pocieszenie, że gdzie indziej jest jeszcze gorzej? (Swoją drogą, nawet tam nie dopuszcza się postoju na chodniku, Polska pod tym względem to jakiś ewenement.)
Wolałbym brać wzór z uporządkowanych ulic niemieckich lub austriackich.
Zatrzymanie na skrzyżowaniu

Zatrzymanie na przejściu dla pieszych
Zatrzymanie na przejściu dla pieszych z sygnalizacją świetlną

sobota, 16 marca 2013

Las zabudowany




Obszary zabudowane to jeden z najbardziej jaskrawych przykładów dowolnej interpretacji obowiązujących przepisów i wytycznych dotyczących organizacji ruchu drogowego. Przypomnijmy, co mówi obowiązujące Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz.U. z 2003 r. nr 220 poz. 2181) w Załączniku nr 1 - Szczegółowe warunki techniczne dla znaków drogowych pionowych i warunki ich umieszczania na drogach:
5.2.48.2. Ustalenie granic obszaru zabudowanego
Granica obszaru zabudowanego wyznaczonego znakiem D-42 powinna być powiązana z występującą wzdłuż drogi zabudową o charakterze mieszkalnym i występującym na drodze ruchem pieszych. Znak D-42 powinien być umieszczony w pobliżu miejsca, w którym następuje wyraźna zmiana charakteru zagospodarowania otoczenia drogi. Znak D-42 powinien być powiązany z takimi elementami zagospodarowania drogi, jak:
  • początek chodnika,
  • wyjazdy bramowe z posesji,
  • pas postojowy lub parking wyznaczony wzdłuż jezdni,
  • skrzyżowanie.
Jako obszar zabudowany nie powinny być oznakowane miejsca, w których:
  • zabudowa mieszkalna jest oddalona od drogi i nie jest z nią bezpośrednio związana,
  • strefy przedmieść, w których zabudowa ma charakter handlowo-usługowy (hurtownie, warsztaty, duże sklepy), jeżeli nie wiąże się z nią intensywny ruch pieszych w pobliżu drogi,
  • konieczność ograniczenia prędkości wynika jedynie z warunków geometrycznych i technicznych drogi,
  • występujący ruch pieszych wynika jedynie z lokalizacji przystanku autobusowego, skrzyżowania dróg lub ma charakter sezonowy.
Najbardziej rzucający się mi w oczy przykład bezmyślności przy zastosowaniu tego znaku w naszej okolicy spotkać można przy wjeździe w granice Sopotu ulicą Sopocką i Malczewskiego. Otóż mamy znak D-42 ustawiony w środku lasu. Lokalizacja tego znaku nie spełnia żadnego kryterium wymienionego w rozporządzeniu!



Chętni mogą zobaczyć, jak wygląda okolica tego miejsca na zdjęciu satelitarnym.

Można jednak zauważyć, że ktoś się w to miejsce pofatygował. Jeszcze jakiś czas temu jadący w stronę Gdyni nie wyjeżdżał z obszaru zabudowanego, co zostało udokumentowane na Google Street View:


Dochodziło wówczas do takiego kuriozum, że jadąc z Gdyni do Sopotu jesteśmy w obszarze niezabudowanym (w Gdyni znak D-43 ustawiono rzetelnie, na granicy lasu), a poruszając się w przeciwną stronę musimy pamiętać, że jesteśmy w zabudowanym lesie. Obecnie jest już trochę lepiej:


Do ideału trochę jednak brakuje. Jedynym prawidłowym (a przy okazji zdroworozsądkowym) rozwiązaniem jest przeniesienie pary znaków D-42/D-43 przed skrzyżowanie z ul. Kolberga.


W zanadrzu mam jeszcze inne przykłady nazbyt gorliwego rozszerzania obszaru zabudowanego (już w Gdańsku, zgodnie z tytułem bloga), ale nimi zajmę się przy innej okazji.

Od razu zastrzegam - nie chodzi mi o możliwość szybszego przejechania tych 500 metrów - wszak tak czy inaczej prędkość ograniczona jest do 40 km/h. Zwracam raczej uwagę na rzetelność w stosowaniu przepisów, której uczciwe władze powinny wymagać także od siebie.